CONSERENTES Dii

CONSERENTES Dii

apud Arnob. l. 5. ubi de Laribus, qui Ocrisiam gravidam in Foco fecerunt, unde natus Rex Srvius, Sed et Conserentes Deos pari more ac dissimulatione taceamus, quos cum ceteris scribit Flaccus, in humani penis similitudinem versos obruisse se cineri, qui sub ollula fuerat sactus extorum: a conserendo. Lucretius, l. 4. v. 1100.

----- genitalia conserit arva.

Et conserentes, ab affectu in Ocrisiam, Lares dicti sunt. Illam enim e Laribus praegnantem, adeoque Servium Laris familiaris fuisse filium, creditum est. Plin. l. 36. c. ult. Non praeteribo et unum foci exemplum Romanis literis clarum. Tarquiniô Priscô regnante, tradunt repente in foco comparuisse genitale e cinere masculini sexus, eamque quae insederat, ibi Tanaquilis Reginae ancillam, Ocrisiam captivamm, consurrexisse gravidam. Quemadmodum de Caeculo Servius et Praenestina Urbe: Ibi, ait, erant Pontifices et Dii indigetes, sicut etiam Romae: erant etiam duo fratres, qui divi appellabantur. Horum soror dum ad focum sederet, exiliens scintilla eius uterum percussit; inde dicitur concepisse. Ubi divos fratres appellat, quos oecidios, h. e. οἰκιδίους, Solinus, c. 1. h. e. Lares familiares. Ita nempe turpitudinem natalium occultare Veteres solebant Numinum praetextu, ad quae nihil scelerum usquam fuit quod referre non fuerint ausi, ipsô hoc Platone detestante, ut in libris eius de Republ. videre est. Vide Salmas. ad Solin. p. 64.